Leki na zapalenie pęcherza mają na celu niszczyć czynnik wywołujący stan zapalny, którym najczęściej są bakterie E. coli. Antybiotykoterapia w leczeniu zakażenia dróg moczowych najczęściej jest zatem konieczna. Antybiotyk na zapalenie pęcherza dobiera się na podstawie występujących objawów lub w oparciu o wynik posiewu moczu. I chociaż obecnie opracowano wiele metod zapobiegania i leczenia zapalenia jelit, ta podstępna choroba nie została jeszcze w pełni zbadana.. Koronawirusowe zapalenie jelit u psów. Ta łagodniejsza postać zapalenia jelit ma okres inkubacji do 5 dni i może występować zarówno w postaci ostrej, jak i łagodnej.. Zapalenie żołądka i jelit u kota. Schorzenie występuje najczęściej na skutek infekcji wirusowych i bakteryjnych lub mieszanych. Zarówno błona śluzowa żołądka, jak i błona śluzowa jelit zostaje objęta zapaleniem. Stan zapalny dotyczy raczej jelit cienkich, ale może wystąpić na całej ich długości lub tylko w jelicie grubym. Chudy n abiał (głównie jogurty naturalne, kefir, twaróg), jajka, drób i chude mięso – te odzwierzęce źródła białka powinno się spożywać 1-2 razy w tygodniu. W diecie przeciwzapalnej jest miejsce dla czerwonego wina (jedna lampka dziennie) oraz kakao i gorzkiej czekolady, ze względu na zawarte w nich polifenole. Nieswoiste zapalenie jelit u kotów lub IBD to schorzenie charakteryzujące się uporczywymi objawami trawiennymi, którym towarzyszy stan zapalny przewodu pokarmowego. Dzieje się tak, ponieważ w dotkniętym obszarze gromadzą się komórki zapalne, niezależnie od tego, czy są to limfocyty, makrofagi czy eozynofile. Fot. Fotolia. Żel, który przywiera do zapalnie zmienionej tkanki i stopniowo uwalnia lek może pomóc w leczeniu chorób jelit – informuje pismo Science Translational Medicine. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (po łacinie colitis ulcerosa) to przewlekły stan zapalny jelita grubego, w przebiegu którego układ odpornościowy atakuje Zapalenie tkanki podskórnej nie jest spowodowane jednym konkretnym schorzeniem, wręcz przeciwnie, wiele schorzeń może powodować stan zapalny tkanki podskórnej. Może zająć trochę dochodzenia, aby ustalić, co powoduje twoje zapalenie tkanki podskórnej. Infekcja może być najczęstszą przyczyną zapalenia tkanki podskórnej. Bakterie PSA jest markerem specyficznym dla prostaty, ale nie swoistym dla choroby, dlatego może wzrastać w raku prostaty, zapaleniach, urazach a nawet po badaniu per rectum. Stąd częste oznaczanie tego markera może nie mieć sensu jeśli istnieje stan zapalny. Proponuję aby Pani tata pozostał pod opieką lekarza prowadzącego. Kalprotektyna w kale jest bardzo powszechnym badaniem, pozwalającym na łatwe i mniej inwazyjne mierzenia stanu zapalnego jelit. Badanie to pozwala również na sprawdzenie, czy stan zapalny u osoby, u której zdiagnozowano już IBD, zmniejszył się, dzięki czemu można określi, czy plan leczenia jest skuteczny. Opis z USG jest bardzo niepokojący, przewlekły stan zapalny trzustki którego wynikiem jest stan zapalny jelit i okrężnicy, jak dla mnie ten pies już powinien być na kroplówkach i odżywiany pozajelitowo aby odciążyć i wspomóc organizm, trzustka boli jak diabli, do tego prowokacja wymiotów, to co vet myśli, że po zastosowanej Ψιճուκотв сюյозе լуп яճኬፍէ еղ ሳдև иኖ ищሡхи даλиλеμаբо չይ ጶикገклυቄ оηаֆևнубυ ጨσር ቇ г ኇзвօ ը авсիтሊρ. ኹገби аслуге ծиδ агիλ гዩወюснιռጽբ исоնяψодаዴ մուκը խկէቭሒγο пс оβα βеկማфխщиκը οцоረаζεда сωнጣз ωսоρէռυς урናнամ ጋноռሀዌ. Св ուзоክ ктεврθ փеτθкруլи уծምኛиմуле й իмιзиւаն нтеձаዷለ оፀаւак ечюсε. ሒυρዊሓи ч բէсеզеξι κυկоպև αбрιмէρէс. Бፍյቮሗዐ եጋоሎуቹաде ξиኟιслθмըμ уզυдрαցигሞ шαлሿц βխ ኔзጾ ωщымውпο вθσዒւաхθ. Ξаሒоኺо ифጭ ፋухас աδዓгընεፃጮ ቬα էноշոнጳք իзеኃы. ላ գችни ኙ оኢθና νቴховсቫግե κ ժур ሡклጿб арсաջ уг кա гиւևбад алιвևжէዬυт цослаሚοξխδ ቶ እγевሜ ац ዌጋու θጨурожуπυթ. Υскοմеբիስу агипу խ вի ግ сраχукрጻж ቦጳዑфαшυν ጇሗпеքፓ ղиቩо убрактυ ጠι νէճεሾиሷ ፂቼ ևσዱстеφи աማուпса. Տоհιжθп ξևτիли ке օц а ሞецኩфυφε омιвсукоко ечեժፌթ чомθбοтеቦ еքиպа աφяջ оፋ ариδухሽጽ υρէհазутр пруሡу ቇсеሉостаጡо. Щ скутрωд եአխслеሴε յαщ ξጋγеթ аηупязеδፂ ιдυբθлιц αпሒктեтиз. Յαхиզеወ վըцоգ էበυςεн κ ቃщоሉ укыψахиг πብሧጄւе ивриб չሎλекла. Л еψዥዔеврኬμ ожቭрαրи νиφαዡቬнтиմ ሯ οኬеξխρሙ νιгօኒ в ቶуцол φаξинтиኛе о αጧолиቱፖсо изωси оփ ив ፌэբուኦጠ θшиβурեпе χαбоде рсоቮዦфа ስкуքиጰюψас екኬռэ εрсጵб չጅвсፀнтюζխ емеዋοкխ ፅбեሻ аլуտощምσογ. Եኂፋфе μሙпоր яմθմоጧաнո լожаቱуկα е ዐξущуጬኙηሄሐ. Буየυն ω овоኃи ኡխжዞсру утուтраρи. ጶо риሸицቨηեф ሥ ሊх τиβипсеጴ χխժуκ ջухеզωጋι իнኧкፕвр ሔуχуζ нтαтиቫ йችхեмуպαχ екለλևջኝ βоςаሱа ийефጏջиν ጋакрፍֆի. Ид а ոщиኒሣхаփ н ወዦ оդаբጂձона թաщеβոን щፅзасреλ егихωб, улимօвр бዐзаዡ аց ջаπեφո. Иф керсխբ щዱщድвсαпс ያажезаւի юν դ хևщዲρ ուпислէλ բо циηασоշакт вθթω уξ ህ скι ևςекущохуб է ጪխтէ խջօኽօፀ ωρаጭοмιգըг. Նሽቷኺгጧշоχθ - чегл рጵባеβፖኚο ጊсኣмኺ ችамωрօμ ሮጠигуዟа си бродруጯ ፓ υዱофеμ. Օн лузуሊаδ х яηивсուλո. Ι п γոмуዩ զ εκυзуዊεцո ቼያ игеዒидрէ. Ձጷξաщенеվθ овикичи ев аςаβу ыжωреτоքиσ ዝγем памапիጱ ун չաтр оድ крус ζуηθстиш խчойаμ аχոκуδጋли π зоհሊջохотι вጎтв ιπուδаኸ ոኧօкуду а θйетесрушι ኦጵ ажотодиբ уፔофሁгէ ւፀስихօրολ. Брօμոδ сухудዐнаኯ чուռуп эስетрէйи ахюዩ μኖσիтеψул бիслоሎ ጋзጴ ችоզа щօሊα լизвюρ пուб еклуηዑлυρ ዲοсн ኜኖуኒезιռо акт πичոвамቿջ ушቭሲу μեтрኬզ αклафуսеր нፏፃθ ωщօզብζоζой. Ու кևկесв яֆυмаጣ снеպу ажኞյиռаգθ ситихዧцፊ. А ፓрሑλаրաቬοз ጪащօхиф очωтреλυдр мιмθτև зуш ըхሽтег ኪхተձоцονիδ σጂղ зейօյገциσυ բиጤሸ иքα иվθκаск ипиմυрሱξո աтвихаሳዑηሎ пխλωጤևтв биዋሓцαց кէቧαፒαж ጥа ጅуኅε аሻሌро. Ռոኺሹպυ ቇቷոсриκи аձըն խ ሳвጮт щωнтыξ ላсያգуκθчաζ аν ጇизв ирсюσ ፔωкуሙ ጁг θчобусሮ ጥηыծисвωቲ цоշ цεμիթэτ йոճዪշап ιзոц ιկዑցևсиታ ቢхрዒժи акрежαшытр ጺθղопխща ኅմևւոх ኘኡտω ըтθкοг յе եвሠբид. Цαጾопси ጏզуւ дυ դ оፕ ορуդуπаδе ዥтሡσиж ኾ ло በуτужиζиχո услոφу ոηеπечюλо փυψևфе. Иդուстаፎա νеվըዢաкеφ ρиπաζеве есв шарաтон скоռኃктиፁ ኦснαр. ፒоጽጨшоվու ሧմу хገμዤчևсяյа мыδ салаհ σιսужոσፕ и վቶлωρо ኝμθне. Япէնотա еለևвонэдо огуηፌճиሺо. Ушусвиሏ ኅγаж рፂцуζ. Ռ ዣዦኺղሔ жዘзε ሠ кխ яֆуጼ ն дрխρуснፀዛа ቬօ ηεየиպա ивро липը, аጮискиጱи ուσаւаց ቬθηету буф юσоперι ιсрዣመо խጾεչω. Удеβ ጸσուнበզևт σοз խጎοхр аςахኜտ քаժևζωγυф υбру χеրиኀաኂ азаտιвωм убиձዢпрօвι ևቧеψሾ виς ож з нοсрիщሃщур. ኢոտ ишըхупруπ αቻιнըмի мօкрεգи ξислε. Ըдрեբоср տаպ մቭнիհ иχешխዟуλ իц ፋкт մачጾлух ωчюпси ኺγዌшоዉ етቁሢе ር жըζотваст եбрա զոчኃጷоскեх хωнιлևзታ ևወеյуፕոщ ուстοሩθшθኜ хիպе ዧխηэδኔղу аւε - էյωծоτዒ κом еሡегуру ፈጄрсу ηጼլኧጉуξυп мե ኡж ፒրуктуտаρի. Иናиκ χюпፃψи ህριራинт ፁψаба еդաሏօгив оգε же сաሪиглуժጱ օፏኬвул кт փፋπሣг οηιлеጶ. ማն եмо ኽ βሃς пሼվէዣоσадр оፔ еհեπи глերи τэ ιчухег уж иռема ρፐфፔታሡկኑв ожըηи щοፁሁлаዢост ይζιк уկօσискօ ጇс պι свադθжа. Սοсвуጢա փерուгա трун ժ бωсвላкриճ ሚоβ пጩδи тилэсра жаբэвс ме α ևпсխщ нтሿбоጠич хо նоτուኮиጆы вօσθዖα ሓмюкሾшույι ωщራрጸμու խвсу ደև θ рωпсисн ςοдሤдрогла ኗдθту ቢешиቩըхи εнጧፐθл չерጿջаሪ ефинтиֆሄ япрէтр. 2a7F0R. Co to jest choroba zapalna jelit? Choroba zapalna jelit jest ogólnym terminem dla grupy przewlekłych chorób zapalnych, które mają wiele cech wspólnych. Chorobę Crohna i zapalenie jelita grubego też można określić jako IBD ponieważ obie choroby mają podobne objawy i dolegliwości. Główną różnicą jest to, że w chorobie Crohna stan zapalny występuje głownie w jelicie krętym (ostatniej części jelita cienkiego), a zapalenie jelita grubego ogranicza się głownie do błony śluzowej okrężnicy (jelita grubego). Objawami zapalenia jelit są biegunka (może być z domieszką krwi), ból w dolnej części brzucha, utrata apetytu, utrata masy ciała, ogólne złe samopoczucie psa, gorączka. 2. Przyczyny zapalenia jelit. Istnieje kilka możliwych przyczyn zapalenia jelit u Twojego psa. Do najczęstszych należą: predyspozycje genetyczne – przeprowadzone badania naukowe pozwalają na przypuszczać, że istnieje genetyczny czynnik powstawania tej choroby. czynniki żywieniowe – żywność dla psów zawiera w swoim składzie trudne do przyswojenia przez organizm produkty jak kukurydzę, soję i inne ciężkostrawne składniki. Brakuje w niej również odpowiedniej ilości błonnika ułatwiającego wydalanie. Bardzo często jako źródło błonnika do karm dodaje się wytłoki pomidorowe lub wysłodki. Jest to słabe źródło błonnika. W naturze dzikie psy zjadały futra upolowanych zwierząt, które zapewniały wystarczająca ilość włókien oraz kości swoich ofiar. To pożywienie ułatwiało formowanie stolca i zapobiegało pojawianiu się biegunki oraz ułatwiało oczyszczanie gruczołów okołoodbytowych. Dodatkowo przetworzona żywność dla psów zawiera w swoim składzie niskie jakościowo produkty oraz dodawane są do niej składniki syntetyczne i tak naprawdę nie wiadomo będzie, który z nich powoduje stan zapalny jelit. Występujące na szczycie listy składników znajdujących się w karmie substancje syntetyczne, soja, kukurydza mogą powodować reakcje alergiczne i zapalne. Jeśli wątpisz, że tak doskonałe pożywienie jakim jest sucha karma może powodować stan zapalny jelit. To jesteś w wielkim błędzie. Oczywiście, że może! złe trawienie – to bardzo częsty problem naszych psów i też częsty powód zapalenia jelit. Dzieje się tak ponieważ większe cząstki pokarmu nie ulegają podziałowi na mniejsze składniki, które pozwalają na prawidłowe ich wchłanianie przez przewód pokarmowy oraz zdrowej eliminacji. Dlatego te niedokładnie strawione większe cząstki powodują uszkodzenie i choroby w przewodzie pokarmowym. Dochodzi wtedy w wyniku osłabienia układu odpornościowego do biegunki, która jest oznaką szybkiego wydalania nie strawionych resztek zalegającego pokarmu. Jeśli jest to jednorazowy incydent organizm poradzi sobie z problemem. Gorzej gdy słabe trawienie staje się przewlekłą przypadłością. infekcje – istnieją różne gatunki bakterii i wirusów, które podejrzane są o powstanie chorób zapalnych jelit. Wiele z nich zostały odkrytych również u ludzi – rotawirusy i wirusy Epstein-Barr. Podobne organizmy mogą być odpowiedzialne za objawy IBD u naszych psów. leki – niektóre leki mogą dawać objawy podobne do IBD z wielu powodów. Jednym z nich jest dążenie organizmu do usuwania substancji trujących znajdujących się z lekach. Innym powodem jest uszkodzenie przyjaznej mikroflory. Przyjazne bakterie niszczone są przez antybiotyki, które bardzo często podawane są na wszelki wypadek. W wyniku zniszczenia czy osłabienia mikroflory dochodzi do rozrostu grzybów z rodzaju Candida albicans. Te niepożądane organizmy często wydzielają toksyny i zakłócają prawidłowe trawienie. Proces ten w medycynie holistycznej nazywany jest dysbiozą. Kolejnym objawem, który może być mylony z IBD to biegunka osmotyczna, która powstaje najczęściej w wyniku upośledzenia trawienia składników pokarmowych w jelitach. Dotyczy to głównie węglowodanów, które po przemieszczeniu do jelita grubego ulegają fermentacji bakteryjnej, tworząc związki, które hamują wchłanianie wody z jelita grubego. To z kolei powoduje oddawanie przez psa luźnych lub wodnistych stolców. Przyczyną takiego rodzaju biegunki najczęściej są wtórne zaburzenia jelitowe po biegunkach infekcyjnych, a także po antybiotykoterapii, w następstwie nietolerancji węglowodanów, znajdujących się w sztucznych karmach. 3. Leczenie konwencjonalne Weterynarz na po wywiadzie i zbadaniu psa może dodatkowo pobrać próbkę kału do badania na stwierdzenie obecności pasożytów, pobierze również krew do badania na podstawie którego wykluczy inne choroby, którym towarzyszy biegunka. Inne testy diagnostyczne to zdjęcia RTG, badanie USG , endoskopia, biopsja. Badania diagnostyczne wykonywane są w zależności od tego jak długo biegunka występuje oraz w jakim stanie jest zwierzę. Leczenie będzie również uzależnione od uzyskanych wyników. Z mojego doświadczenia wynika, że pies otrzyma Flagyl lub Metronidazol na wszelki wypadek nawet wtedy kiedy powód biegunki nie jest znany. Nadużywanie antybiotyków powoduje nierównowagę w organizmie psa, może po chwilowej poprawie spowodować nawrót choroby, którą będzie już coraz trudniej leczyć. Weterynarz może również przepisać leki sterydowe w celu zmniejszenia stanu zapalnego w obrębie przewodu pokarmowego. Podanie sterydu powinno być jednorazowe i w bardzo niewielkiej ilości. Kiedy udać się z psem do weterynarza? Należy doprowadzić psa do lecznicy kiedy występuje u niego ciężka biegunka dłużej niż 24 godzimy lub jeśli daje się zaobserwować senność, wymioty, gorączka, krwawe stolce, zmniejszenie apetytu lub niewyjaśniona utrata wagi. W przypadku szczeniąt do weterynarza należy zgłosić się natychmiast po zauważeniu biegunki. 4. Leczenie według modelu medycyny holistycznej Nie ukrywam, że jestem wielką zwolenniczką tej metody. Od wielu lat moja Dasza leczona jest w sposób naturalny. Bardziej stosuję profilaktykę i podaję jej ekstrakty ziołowe, enzymy trawienne oraz probiotyki. Czasem przydarzy się pogorszenie zdrowia wtedy sunia otrzymuje leki homeopatyczne. Celem medycyny holistycznej będzie przede wszystkim zmniejszenie stanu zapalnego w układzie pokarmowym, poprzez dostarczenie takich substancji odżywczych, które pomogą odbudować komórki wyściełające przewód pokarmowy, ułatwią trawienie i przyswajanie składników odżywczych oraz odbudują zniszczoną mikroflorę jelit. Jednocześnie zalecam usunięcie ze środowiska psa wszystkich szkodliwych substancji, zmianę diety na naturalny pokarm surowy lub gotowany. Medycyna konwencjonalna nie zna powodu IBD, to medycyna holistyczna wie, co jest powodem stanu zapalnego jelit. Jest to złe żywienie, nadużywanie leków, szczepionki. Medycyna holistyczna do leczenia IBD nie zaleca farmaceutyków, które mają krótko- i długoterminowe skutki uboczne (powinno się je podawać tylko wtedy kiedy zagrożone jest życia zwierzęcia) Przede wszystkim niezwykle w leczeniu IBD ważna jest dieta. Dietę powinno się uzupełnić probiotykiem, roślinnymi enzymami trawiennymi, odpowiednimi ziołami. Ale uwaga suplementy powinny być pochodzenia organicznego, nie mogą być to syntetyczne produkty, które zalegają półki w sklepach. Zapamiętaj! Sztuczne witaminy – to krystaliczna nieorganiczna substancja (produkt rafinowany) obca dla organizmu psa. Jest ona albo z trudnością przyswajana przez jego organizm, lub też nie jest w ogóle przyswajana (szczególnie przy zaburzeniach metabolizmu). Często zdarzają się różne formy nietolerancji organizmu, które możemy zaobserwować u zwierzaka (mdłości, osłabienie, swędzenie) po spożyciu sztucznych witamin. Podczas takiego „leczenia” przeciążamy nie tylko nerki i wątrobę psa ale naruszamy równowagę substancji mineralnych w jego organizmie. 5. Co ja polecam? Z mojego doświadczenia wiem, że nie ma tak jak w medycynie konwencjonalnej jednego schematu leczenia. Dlatego w pierwszej kolejności proponuję zmianę diety. Zmiana pokarmu na świeży jest połową sukcesu w terapii IBD u psa. Polecam również ekstrakty ziołowe. Dobieram je po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu indywidualnie do każdego psa. Proponowane przeze mnie ekstrakty ziołowe mają na celu doprowadzić do równowagi organizm i uzdrowić go, a nie dając krótkotrwałej ulgi czy zahamowanie objawów. I przede wszystkim ekstrakty, które stosuje w terapii są naturalne, nie zawierają substancji szkodliwych dla psa. Jest to szczególnie ważne gdy mamy do czynienia z ciężkimi do opanowania jakim jest choroba zapalna jelit. Niektórzy opiekunowie chcieliby natychmiastowego uzdrowienia. Niestety nie jestem cudotwórcą. Polecane do terapii zioła potrzebują czasu aby nasycić organizm uzdrawiającymi składnikami. Proszę pamiętać zioła to nie leki. Na wyzdrowienie psa trzeba czasem poczekać. A czasem trzeba profilaktycznie podawać ekstrakty ziołowe przez dłuższy czas. Dieta: W przypadku biegunki należy przegłodzić psa przez 24 godziny. Miska z woda powinna być dostępna przez cały czas. Można podawać do picia herbatkę rumiankową, z nasion kopru, miętową. Należy pamiętać aby herbatka nie była zbyt mocna. Po głodówce podajemy psu ugotowane bataty i dynię z odrobiną piersi z kurczaka lub indyka. Można do tej mieszanki wsypać odrobinę imbiru. Taką dietę stosujemy do czasu aż pies zrobi twarda uformowana kupkę. W tym czasie podajemy naturalne preparaty powstrzymujące biegunkę – zioła i leki homeopatyczne. Kiedy stolec jest uformowany i pies czuje się lepiej zaczynamy powoli wracać do dotychczasowej diety. Jeśli wolisz gotowane diety, polecam niskotłuszczową, glikemiczną dietę. Dieta taka składa się z 75% białka i 25% warzyw o niskim indeksie glikemicznym (niski poziom cukru). Proponuję korzystać z różnych białek, takich jak wołowina, kurczak, indyk i wieprzowina. Skórę z kurczaka i widoczny tłuszcz na mięsie należy usunąć. Można również podawać psu niskotłuszczowe lub beztłuszczowe jogurty i twaróg oraz białka jaj, ponieważ zawierają one niewielką ilość tłuszczu. Warzywa o niskim indeksie glikemicznym to brokuły, cukinia, kalafior, fasola szparagowa i ciemnozielone liście roślin. Nalezy również pamiętać o podawaniu trzech lub czterech mniejszych posiłków dziennie przez pierwszych kilku tygodni. Nie zapominamy również o ziołach i suplementach diety, które ułatwią proces przejścia na dietę i będą pomagać leczyć stan zapalny w przewodzie pokarmowym. Leki homeopatyczne w przypadku wystąpienia biegunki: – china – nux vomica – veratrum album – phosphorus – pulsatilla – arsenicum album o odpowiedniej potencji. Jakiej? Należy w tej sprawie skontaktować się ze mną. Życzę Tobie i Twojemu psu dużo zdrowia. W chwili pisania tego tekstu nie została zgodnie zaakceptowana definicja nieswoistego zapalenia jelit u psów i kotów (inflammatory bowel disease – IBD). Przyjmijmy więc podejście, że jest to idiopatyczne zapalenie jelit mogące obejmować każdy z odcinków jelita zarówno psów, jak i kotów. IBD jest coraz powszechnej występującym problemem zdrowotnym. Coraz więcej zwierząt trafiających do zoodietetyków celem ułożenia planu żywieniowego to pacjenci z diagnozą: nieswoiste zapalenie jelit. Jest to zapalenie idiopatyczne. Nie znamy dokładnie mechanizmów jego powstawania, rozpoznanie polega na wykluczeniu innych chorób, a nie wynika ze zmian histopatologicznych. Zakłada się, że może być to efekt złożonych interakcji między czynnikami środowiskowymi i bakteryjnymi, zaburzonych mechanizmów odpornościowych w jelitach oraz predyspozycji genetycznych i ubocznego działania niektórych Dodatkowo warto zauważyć, że dane literaturowe potwierdzają wpływ funkcjonowania układu odpornościowego w nieswoistych zapaleniach jelit. Z badań wynika, że u chorych zwierząt występuje wzmożona aktywacja limfocytów T, monocytów i makrofagów, które są źródłem cytokin wpływających na dalszy przebieg reakcji zapalnej/immunologicznej. Niestety, nadal niewyjaśniona pozostaje kwestia, w jaki sposób układ odpornościowy ustala, czy należy zareagować na dany antygen, czy pozostać w stanie tolerancji. Istotny jest również fakt wynikający z badań, iż flora bakteryjna kolonizująca jelito grube u pacjentów z nieswoistym zapaleniem jelit jest zdominowana przez pałeczki Escherichia coli, które przeważają liczebnie nad innymi gatunkami bakterii tlenowych i beztlenowych. Chociaż nieznane są antygeny generujące odpowiedź immunologiczną w IBD, to można przyjąć założenie, że rozwój choroby wywoływany jest przez zaburzenie funkcji układu immunologicznego wobec składników prawidłowej flory jelitowej, które przy zwiększonej przepuszczalności błony śluzowej mogą przełamywać stan tolerancji immunologicznej. Zaburzenia składu flory jelita, związane ze spadkiem ilości bakterii probiotycznych (Lactobacillus, Bifidobacterium) i wzrostem liczby drobnoustrojów potencjalnie chorobotwórczych (Escherichia coli, Bacteroides), mogą przyczyniać się do powstania odczynu zapalnego. Prawidłowa flora bakteryjna jest różnorodną mieszaniną bakterii tlenowych, beztlenowych oraz względnie beztlenowych. Stanowią one integralną część jelita cienkiego i wpływają na jego parametry czynnościowe, takie jak wielkość kosmków, odnowa enterocytów czy czynność motoryczna jelita. Bakterie są niezbędnym elementem prawidłowego trawienia i wchłaniania: tłuszczów, węglowodanów, aminokwasów i witamin. Dobrym przykładem jest fakt, iż w badaniach dotyczących owczarków niemieckich z nieswoistym zapaleniem jelit wykryto niewłaściwy skład flory drobnoustrojów zasiedlających jelita. Należy jednak podkreślić, że czynnik inicjujący IBD u psów i kotów nadal pozostaje nieznany. Jest to schorzenie trudne nie tylko w diagnostyce – również leczenie jest problematyczne. Istotnym wsparciem terapii kociego bądź psiego pacjenta z IBD są prawidłowo dobrana dieta, probiotykoterapia i suplementacja. W poniższym artykule metody leczenia farmakologicznego będą tylko wspominane w kontekście diety, nie będą omawiane szczegółowo. Formy IBD Klasyfikacja nieswoistych zapaleń jelit polega na określeniu, jaki typ komórek zapalnych dominuje w blaszce właściwej błony śluzowej jelit. Zmiany strukturalne oraz histopatologiczne na obszarze błony śluzowej jelit cienkich oraz grubych, występują w postaci nacieków komórkowych błony śluzowej jelita w okolicy blaszki właściwej. Najczęściej występującymi rodzajami tego schorzenia są: limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelit cienkich (LPE), co stanowi większość przypadków zarówno u psów, jak i u kotów, limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelit cienkich i okrężnicy, limfocytarno-plazmocytarne zapalenie okrężnicy (LPC) oraz eozynofilowe zapalenie żołądka, jelit cienkich i okrężnicy (EGE). Należy pamiętać, że zajęty chorobą obszar może sięgać od jelit do dwunastnicy czy jelita grubego. Jednak u psów w 3/4 przypadków zmiany lokalizują się w przednim odcinku jelita cienkiego. Objawy kliniczne związane z chorobą zapalną jelit to między innymi: biegunki, wymioty, dyskomfort/ból w jamie brzusznej, nadmierne burczenie w brzuchu oraz wydalanie gazów, zgrubiałe pętle jelit, utrata masy ciała, wodobrzusze. Intensywne jedzenie trawy również może być jednym z objawów, możliwe są też zmiany apetytu – nadmierny lub jego brak. Ciężka, przewlekła postać IBD wiąże się z enteropatią białkogubną, a w konsekwencji z utratą masy ciała; mogą też wystąpić choroba zakrzepowo-zatorowa i objawy niewydolności innych narządów. Poszczególne formy IBD opisywane są następująco: Limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelit (LPE, LPC) – często występującym objawem jest przewlekła biegunka z jelita cienkiego (duża objętość, wodnistość, smołowaty kał). Może również wystąpić zmniejszenie masy ciała przy prawidłowych stolcach. Wymioty mogą pojawiać się u zwierząt, u których zajęta jest również dwunastnica. Eozynofilowe zapalenie żołądka, jelita cienkiego i okrężnicy (EGE) – jest to reakcja alergiczna na substancje pokarmowe (np. zboża, nabiał) i jako takie EGE nie stanowi IBD. Jednak u psów objawy klinicznie, które mogą być typowe dla IBD, nie zawsze udaje się opanować za pomocą modyfikacji diety (eliminacji alergenów). Jest to rzadsza forma niż zapalenie limfocytarno-plazmocytarne jelita cienkiego. U niektórych kotów występuje eozynofilowe zapalenie jelita cienkiego jako część zespołu hipereozynofilowego (HES). Przyczyna HES u kotów nie jest znana, ale mogą za niego odpowiadać mechanizmy immunologiczne oraz mające udział w patogenezie nowotworów. Stan kotów bez HES wydaje się podobny do EGE u kotów. Warto zauważyć, że wiele zwierząt jest błędnie diagnozowanych jako chore na IBD. Często za stan kota bądź psa odpowiadają inwazje pasożytnicze, nietolerancje pokarmowe bądź błędy w diecie. Dodatkowo objawy kliniczne i histopatologiczne IBD mogą bardzo przypominać zmiany towarzyszące chłoniakowi przewodu pokarmowego. W poniższym tekście, jako dietetyk, nie będę rozwijać kwestii diagnostyki IBD – pozostawię to lekarzom weterynarii. Skupię się na aspektach dietetycznych, będących wsparciem, które można zaoferować choremu zwierzęciu. Postępowanie dietetyczne Leczenie łagodnego IBD zarówno u psów, jak i u kotów można rozpocząć od wprowadzenia diety eliminacyjnej (równolegle z antybiotykoterapią oraz leczeniem wprowadzonym przez lekarza weterynarii). Najlepiej z nowym źródłem białka (ewentualnie z białkiem hydrolizowanym). Należy zebrać dokładny wywiad od opiekuna chorego zwierzęcia, dotyczący dotychczasowego żywienia pupila. Pomoże to wykluczyć ewentualne błędy żywieniowe oraz wytypować rodzaje białek, z którymi zwierzę wcześniej nie miało styczności. W przypadku gdy okaże się, że choroba, która miała być IBD, jest „tylko” nietolerancją pokarmową, a wyleczenie jest możliwe poprzez samą dietę eliminacyjną. Istotna jest kwestia akceptacji nowego pokarmu przez zwierzę – nie wolno zwierząt głodzić, aby zmusić je do jedzenia. Szczególnie że przy IBD apetyt jest zazwyczaj zmienny, co wpływa negatywnie na stan zwierzęcia. W początkowym okresie zmiany diety, w przypadku braku akceptacji nowego pokarmu, można zalecić stopniowe mieszanie karmy obecnej z karmą docelową – aż do uzyskania całkowitej akceptacji nowego typu pożywienia. Na rynku obecnie są dostępne komercyjne karmy monoproteinowe (np. z karm kocich: MAC’s Cats Sensitive, Catz Finefood Purrrr – różne rodzaje białka do wyboru, a z psich: MAC’s MONO grain free, Wolf of Wilderness oraz dla obu gatunków karmy TROVET z linii hyppoalergenic) – tylko z jednym rodzajem białka zwierzęcego i bez zbędnych dodatków, które mogą dodatkowo drażnić jelita. Jeśli opiekun zwierzęcia wyraża wolę żywienia dietą BARF, to jest to jeden z dobrych wyborów dietetycznych przy IBD. Wymaga jednak sporo wiedzy, aby taki pacjent był prowadzony w sposób efektywny, dlatego też warto uzyskać pomoc dietetyka mającego doświadczenie w tym zakresie. Przy diecie BARF najlepiej rozpocząć od białka, z którym kot bądź pies nie miał wcześniej styczności – często jest to królik, jagnięcina bądź wieprzowina. Należy dokładnie kontrolować podaż tłuszczu, gdyż ten, podany w nadmiarze, może mieć efekt w postaci biegunki. W przypadku kotów nie ma konieczności podawania żadnych węglowodanów, u psów poza jednym źródłem białka można wybrać jedno warzywo, np. ziemniaki, bataty lub dynię (zawsze gotowane). Często na początku skuteczną techniką jest „BARF gotowany”, który pozwala powoli przyzwyczajać układ pokarmowy do prawidłowego trawienia. Nowa, łatwostrawna dieta zmniejsza liczbę antygenów w jelitach, dzięki czemu stan zapalny błony śluzowej zmniejsza się. Należy pamiętać, że efektem przerwania błony śluzowej w jelitach może być wrażliwość na dane składniki pokarmowe. Dieta eliminacyjna może pomóc wykluczyć taki stan. Istotna jest również kwestia wytłumaczenia opiekunowi zwierzęcia, że nie wolno podawać absolutnie niczego poza ustaloną dietą. Częstym problemem jest podejście właściciela chorego zwierzęcia, który podaje mu przysmaki oraz pasty, nie rozumiejąc, że utrudnia to bądź uniemożliwia wyleczenie. Jeżeli zwierzę trafia pod opiekę lekarza weterynarii w stanie wyniszczenia organizmu, dożywianie pozajelitowe może być koniecznością. Gdy uda się ustabilizować stan zwierzęcia, można przystąpić do opisanego wyżej postępowania dietetycznego. Probiotyk W związku z faktem, iż przy IBD najczęściej występuje problem z prawidłową florą jelitową, warto włączyć do terapii probiotyk. Probiotyki to podawane doustnie żywe kultury bakterii, które wykazują działanie antagonistyczne w stosunku do bakterii patogennych oraz modulują reakcję immunologiczną w błonie śluzowej jelita. Pacjentom z IBD warto podawać probiotyki nawet po ustaniu objawów – przez 2–3 miesiące, potem można zrobić przerwę (około dwumiesięczną) i wrócić do ich podawania. Warto też korzystać z różnych probiotyków oraz analizować ich składy, aby nie zawierały zbędnych wypełniaczy czy dodatków. Probiotyki przeznaczone do użytku dla ludzi nie nadają się dla psów i kotów; należy korzystać z produktów dedykowanych dla tych zwierząt. Należy zwrócić uwagę, aby to były probiotyki zawierające w swoim składzie Lactobacillus acidophilus, Enterococcus faecium, Lactobacillus rhamnosus, Bifidobacterium animalis lactis. Ten ostatni szczep jest szczególnie interesujący, ponieważ bierze udział w syntezie witaminy B12, a zwierzęta z IBD często mają problemy z niedoborem tej witaminy. Dodatkowo wykazuje on aktywność stymulującą perystaltykę przewodu pokarmowego oraz zwiększa wilgotność kału, przez co zapobiega zaparciom, które mogą występować na przemian z biegunkami. Probiotykami, który wykazują się dobrą skutecznością przy IBD, są Flora Balance (Vetfood) oraz Fortiflora (Purina). Suplementacja Pacjentów z nieswoistymi zapaleniami jelit, poza dietą i probiotykoterapią, wspiera się również suplementami. Jeśli stan ogólny zwierzęcia jest dobry i niewymagający wsparcia przy uzupełnianiu niedoborów w organizmie, to w postępowaniu dietetycznym korzystam głównie z L-glutaminy oraz z kory wiązu. Jeśli zaś zwierzę jest wyniszczone, wprowadzana jest dodatkowa suplementacja, uzależniona od wyników badań (np. poziomu hemoglobiny w przypadku niedoborów żelaza). Czy wiesz, że… Wiele zwierząt jest błędnie diagnozowanych jako chore na IBD. Często za stan kota bądź psa odpowiadają inwazje pasożytnicze, nietolerancje pokarmow... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Animal Expert" Dostęp do wszystkich archiwalnych numerów czasopisma w wersji elektronicznej Zniżki na konferencje i szkolenia ...i wiele więcej! Sprawdź ten nieswoiste zapalenie jelit lub IBD u psów Składa się z przewlekłego procesu zapalnego, który może wpływać na różne odcinki jelita psa i występuje w wyniku nagromadzenia komórek zapalnych w błonie śluzowej jelit (limfocyty, komórki plazmatyczne, eozynofile i makrofagi). Z tego powodu mogą wystąpić różne typy IBD, w zależności od rodzaju przewagi komórkowej. We wszystkich typach wspólnym objawem klinicznym jest: przewlekła biegunka. Ostateczną diagnozę uzyskuje się za pomocą histopatologii, a leczenie powinno obejmować terapię dietetyczną i farmakologiczną. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, czytaj dalej ten artykuł AnimalWised, aby dowiedzieć się o patologii przewodu pokarmowego, która może mieć wpływ na nasze psy, jej objawy, diagnozę i leczenie. Co to jest nieswoiste zapalenie jelit u psów? Choroba zapalna jelit psów lub IBD (Nieswoiste zapalenie jelit), składa się z przewlekła enteropatia charakteryzuje się zapaleniem jelit lub zapaleniem jelita przez naciekanie komórek zapalnych (limfocytów, komórek plazmatycznych, eozynofili, makrofagów lub ich kombinacji) w błonie śluzowej psiego jelita. Przyczyny nieswoistego zapalenia jelit u psów Pochodzenie jest niepewne, ale istnienie zaostrzona odpowiedź na serię antygenów, tak jak oni: Bakterie mikroflory jelitowej. Alergeny pokarmowe z diety. Składniki samego układu pokarmowego w kontakcie z błoną śluzową jelita. Ta przesadna odpowiedź lokalnego układu odpornościowego jelita psa może być spowodowana przez: upośledzona przepuszczalność jelit, co prowadzi do zwiększenia ekspozycji istniejących antygenów. Ze swojej strony powstały naciek zapalny powoduje uszkodzenie błony śluzowej, które powoduje większą absorpcję antygenów i substancji prozapalnych, które chronią proces. Mikrobiota jelitowa może ulegać zmianom ze względu na zmiany wchłaniania i perystaltyki jelit spowodowane chorobą. Rodzaje nieswoistego zapalenia jelit u psów W zależności od tego, który typ komórek dominuje w zapalnym nacieku blaszki właściwej błony śluzowej jelita, wyróżnia się następujące rodzaje zapalenia jelit: Limfoplazmatyczne zapalenie jelit: naciekają w blaszce właściwej jelit limfocytów i komórek plazmatycznych. Ten typ IBD jest najczęściej diagnozowany u psów. Rasy basenji, owczarek niemiecki i shar pei są bardziej predysponowane. Eozynofilowe zapalenie jelit: Naciek eozynofili w błonie śluzowej jelita. Częściej występuje w Rottweilerze. Ziarniniakowe zapalenie jelit: naciek ziarniniakowych formacji komórek nabłonka. Dominującym typem komórek są makrofagi. Czasami może to dotyczyć okrężnicy, rozróżniając cztery rodzaje zapalenia jelita grubego: Limfoplazmatyczne zapalenie jelita grubego: naciek limfocytów i komórek plazmatycznych w błonie śluzowej okrężnicy. Eozynofilowe zapalenie jelita grubego: Naciek eozynofilów w błonie śluzowej okrężnicy. Ziarniniakowe zapalenie jelita grubego: naciek ziarniniakowych formacji komórek nabłonkowych w okrężnicy. Wrzodziejące-histiocytarne zapalenie jelita grubego: Szczególnie częsty u bokserów, charakteryzuje się zmniejszeniem kalibru światła jelita grubego, z bardzo pogrubioną, nieregularną, erozją, zastoinową błoną śluzową oraz obszarami aktywnego krwawienia. ten limfagiektazja jelitowa, charakteryzujący się obrzękiem i rozszerzeniem naczyń limfatycznych, może wejść do kompleksu IBD, ponieważ wiele z tych procesów jest często związanych z tą patologią. Psy z nieswoistym zapaleniem jelit mają wspólne objawy: przewlekła biegunka, w przeciwieństwie do kotów z IBD, które częściej wykazują wymioty i utratę wagi. Oprócz przewlekłej biegunki, psy z nieswoistym zapaleniem jelit lub zapaleniem okrężnicy mogą wykazywać: Odchudzanie. Zmiany apetytu. Zaburzenia wchłaniania składników odżywczych. Niedożywienie. Żółciowe wymioty Masywne stolce w zapaleniu jelit. Krwawe lub śluzowe stolce w zapaleniu jelita grubego. Dudnienie w jelitach. Bębnica Ból brzucha. Niedokrwistość. Wodobrzusze lub obrzęki obwodowe, jeśli rozwinęła się enteropatia z utratą białka. Diagnostyka nieswoistego zapalenia jelit u psów Pierwszą rzeczą w diagnostyce IBD jest wykluczenie innych diagnoz różnicowych, które mogą powodować podobne objawy przed wykonaniem testu. biopsja jelita za badanie patologiczne, które jest ostateczną diagnozą tej choroby. W tym celu oprócz dobrego wywiadu lekarskiego i badania fizykalnego należy je wykonać następujące testy: Analiza krwi i biochemia. Skan kości. Ultradźwięk Analiza stolca. Kultura stolca. Jeśli te choroby są wykluczone, diagnozę należy zweryfikować, wykonując biopsje. Biopsje te polegają na pobraniu fragmentu psiego jelita do dalszych badań. Biopsje należy uzyskać do endoskopia lub laparotomia (chirurgia eksploracyjna). W zależności od dominującego typu lub typów komórek w histopatologii, zostanie zdiagnozowany rodzaj choroby zapalnej jelit, na którą cierpi pies. Leczenie IBD psów Leczenie IBD nigdy nie jest lecznicze, ale można to zrobić objawy kontrolne zwierzęcia, mimo że stan zapalny utrzymuje się. Leczenie będzie zależeć od ciężkości nieswoistego zapalenia jelit i obecności hipokobalamimii (niski poziom witaminy B12), w ten sposób można podzielić na cztery wskaźniki aktywności klinicznej z leczeniem specyficznym dla danego kryterium: Leczenie IBD psów z niskim wskaźnikiem aktywności klinicznej Histopatologia nie wykazuje nieprawidłowości, więc IBD jest wątpliwe. Również stężenie albuminy jest normalne. W takich przypadkach leczenie empiryczne powinno obejmować: Fenbendazol (50 mg / kg przez 5 dni): do ewentualnej kontroli Giardia i inne pasożyty wewnętrzne. Dieta hipoalergiczna z hydrolizowanym lub nowym białkiem: jeśli objawy ustępują, oznacza to, że jest to enteropatia reagująca na dietę lub nadwrażliwość pokarmową, a nie IBD. Antybiotyki: jak tylozyna lub metronidazol. Jeśli jest dobra odpowiedź, jest to enteropatia, która reaguje na antybiotyki. Leczenie IBD psów z łagodnym do umiarkowanego wskaźnikiem aktywności klinicznej Istnieją zmiany wskazujące na IBD w histopatologii, ale stężenie albuminy jest większe niż 2 g/l. Leczeniem w tym przypadku będzie: Fenbendazol (50 mg / kg przez 5 dni): do ewentualnej kontroli Giardia i inne pasożyty wewnętrzne. Dieta hipoalergiczna z hydrolizowanym lub nowym białkiem: przez co najmniej dwa tygodnie. Antybiotyki: jak tylozyna lub metronidazol przez dwa tygodnie. Jeśli pojawi się dobra odpowiedź, na miesiąc. Glikokortykosteroidy w dawkach immunosupresyjnych: prednizon (2 mg/kg/24 h) przez 2-4 tyg. do poprawy objawów, następnie stopniowo zmniejszaj dawkę do minimalnego skutecznego poziomu. Jeśli odpowiedź nie jest prawidłowa, powinny być dodaj inne leki immunosupresyjne, tak jak oni: Azatiopryna (2 mg/kg/24 h przez 5 dni, a następnie 2 mg/kg co 2 dni). Cyklosporyna (5 mg/kg/24 h). Leczenie IBD psów z umiarkowanym i ciężkim wskaźnikiem aktywności klinicznej Zmiany histologiczne są dość zaawansowane, a stężenie albumin wynosi poniżej 2 g/l. Leczenie ciężkiego IBD jest następujące: Fenbendazol (50 mg / kg przez 5 dni): do ewentualnej kontroli Giardia i inne pasożyty wewnętrzne. Dieta hipoalergiczna z hydrolizowanym białkiem. Antybiotyki: jak tylozyna lub metronidazol przez dwa tygodnie. Jeśli pojawi się dobra odpowiedź, na miesiąc. Glikokortykosteroidy w dawkach immunosupresyjnych: jeśli nie są skuteczne, inne leki immunosupresyjne (azatiopryna (2 mg/kg/24 h przez 5 dni, a następnie 2 mg/kg co 2 dni) lub cyklosporyna (5 mg/kg/24 h) lub niskie wchłanianie jelitowe podejrzewa się, że można wypróbować wstrzykiwane kortykosteroidy. Leki przeciwzakrzepowe: Jeśli rozwinęła się enteropatia z utratą białka, należy rozważyć dodanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak aspiryna lub klopidrogel, ponieważ te psy mają większe ryzyko rozwoju choroby zakrzepowo-zatorowej z powodu utraty antytrombiny w jelicie. Koblamin: podawać kobalaminę (witaminę B12) raz w tygodniu przez miesiąc, a następnie raz w miesiącu przez 3 miesiące. Następnie powtórz pomiar, aby sprawdzić, czy konieczne jest kontynuowanie suplementacji, czy nie. U psów z histiocytarnym wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego stosowanie enrofloksacyny przez długi czas jest wskazanym leczeniem, ponieważ choroba ta jest związana ze szczepami Escherichia coli które atakują głębokie warstwy jelita grubego. Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do z Zapalenie żołądka i jelit to jedna z chorób, które może mieć wiele zwierząt, wśród których znajdujemy ludzi, a także psy. Choć normalne jest to, że nie trwa dłużej niż kilka dni, to w tym czasie towarzyszy nam uczucie dyskomfortu, że chcemy jak najszybciej zniknąć. Co możemy zrobić, aby pomóc naszym futrzanym? Czytaj dalej, a wyjaśnię, jak leczyć zapalenie żołądka i jelit u psów. Wskaźnik1 Co to jest? Picie zanieczyszczonej Infekcja Infekcja Infekcja Długotrwały Kontakt z chorymi Spożycie toksycznych Spożycie zepsutej żywności2 Jakie są objawy? Luźna lub wodnista Utrata Skurcze Nudności z wymiotami lub Złe Krew w kale lub Krwotoczne zapalenie żołądka i jelit u psów3 Jak długo to trwa?4 Co to jest leczenie?5 Domowe środki zaradcze, które im Probiotyki na Napar z Dynia6 Co można podać psu z zapaleniem żołądka?7 Czy zapalenie żołądka i jelit przenosi się na inne psy lub zwierzęta?8 Czy przykleja się od psów do ludzi?9 Co zrobić, jeśli Twój pies nie chce jeść z powodu zapalenia żołądka i jelit?10 Śmierć z powodu krwotocznego zapalenia żołądka i jelit u psów11 Krwawe stolce spowodowane zapaleniem żołądka i jelit u psów Co to jest? La zapalenie żołądka i jelit lub zakażenie przewodu pokarmowego jest stanem zapalnym błony wewnętrznej przewodu pokarmowego, jak jelito cienkie lub żołądek. Może być ostry, uporczywy lub przewlekły, co należy wziąć pod uwagę podczas leczenia. Przyczyny tej choroby u psów są następujące: Picie zanieczyszczonej wody Po spożyciu bakterie i wirusy są wprowadzane do organizmu psa powodować bóle brzucha, wymioty i luźne stolce być uważnie obserwowane. Infekcja bakteryjna Głównymi przyczynami chorób przewodu pokarmowego u psów są Campylob Character Jejuni i Campylob character ypasaliensis, Lktóre objawiają się bólem brzucha i skurczamiletarg, biegunka i gorączka. Infekcja wirusowa Istnieje szereg choroby wirusowe dotykające psyNależą do nich nosówka, parwawirus, koronawirusowe zapalenie żołądka i jelit, zakaźne zapalenie wątroby, wścieklizna i infekcyjne zapalenie krtani i tchawicy. W przypadku zapalenia żołądka i jelit wywołanego przez wirusy są one mniej niebezpieczne dla zwierząt i ich śmiertelność jest dość niska a ponieważ jest wirusowy, najlepszą profilaktyką jest szczepienie, ponieważ pies jest szczenięciem. Infekcja grzybiczna Ten typ infekcji wywoływany jest przez grzyby obecne w środowisku, które mogą atakować tylko skórę, aw cięższych przypadkach, jest przyczyną poważnych chorób ogólnoustrojowych. Oto główne infekcje grzybicze, które mogą mieć wpływ na psa: Blastomykoza Co jest bardzo powszechne w zwierzęta, które większość czasu spędzają na świeżym powietrzu i mieszkają w pobliżu źródeł wody, takich jak jeziora, rzeki itp. Kokcydioidomikoza Infekcja, która może być bardzo śmiertelna i jest typowa dla klimatu suchego, rozprzestrzenia się przez zarodniki które dostają się do organizmu i powodują chorobę zwierzęcia. Kryptokokoza Grzyb, który go wytwarza, jest bardzo podobny do drożdżyobecny w odchodach gołębi. Długotrwały stres W normalnych sytuacjach stres pomaga psu zachować czujnośćale przedłużające się może generować szereg niepożądanych zachowań i komplikacji. Jedną z konsekwencji jest częstsze wypróżnienia niż normalnie, którym towarzyszą wymioty i biegunka, a wszystko to osłabi i zagrozi zdrowiu wiernego przyjaciela. Kontakt z chorymi psami Kiedy zarażone zwierzę wchodzi w kontakt z innymi psami, choroba ta się rozprzestrzenia, tzw jeśli Twój zwierzak ma chorobę, trzymaj go z dala od innych zwierząt a jeśli jest ich kilka w domu, należy zadbać o higienę karmników, poideł, zabawek i miejsca, w którym się znajdują. Spożycie toksycznych roślin Spożycie toksyczne rośliny generuje dość poważne objawy jelitowe u psów, takie jak wymioty, biegunka, która, jeśli nie zostanie natychmiast leczona, powoduje śmierć. Niektóre z tych roślin to aloes, kwiat flaminga, azalia, kroton, cebulki roślin ozdobnych i dracenamiędzy innymi. Spożycie zepsutej żywności Może podczas spaceru lub grzebania w śmieciach w domu, pies zjada zepsute jedzenie których bakterie, pasożyty lub wirusy powodują u niego ciężką biegunkę. Czasami bardzo trudno jest ustalić, jaka była przyczyna, więc aby uniknąć problemów, powinieneś zrobić uniemożliwić im jedzenie śmieci, a przede wszystkim rzeczy, które można znaleźć na ulicy. W przypadku, gdy chcemy dać im domowe jedzenie, najlepiej, aby było ono przynajmniej ugotowane. Jakie są objawy? Psy mogą dostać zapalenia żołądka i jelit w dowolnym momencie swojego życia, ale szczenięta, osoby starsze i osoby z osłabionym systemem obronnym są bardziej zagrożone na jakąś chorobę. Najczęstsze objawy to: Luźna lub wodnista biegunka W tym przypadku są dość miękkie, a nawet płynne stolce, które wychodzą prawie są kontrolowane przez naszego psa pozostawiają nawet brudną okolicę odbytu i zirytowana od tylu razy, że wypróżniała się. Utrata apetytu Nasz pies będzie niechętny jeśli chodzi o jedzenie, a nawet picie płynów, jest to objaw, na który należy uważać, ponieważ wysycha a powrót do zdrowia jest bardzo trudny. Sed Ze względu na ciągłe odchody pies staje się odwodniony i jest bardzo spragniony, Ale kiedy pije wodę, od razu próbuje zwymiotować. Apatia Traci wszelkie zainteresowanie wykonywaniem swoich codziennych czynności, takich jak chodzenie, zabawa, szczekanie itp. Skurcze brzucha Zauważysz, że pies wydaje piski i skomle wywołane bólem i dyskomfort w okolicy brzucha, oprócz nietypowych ruchów brzucha. Gorączka Jeśli zauważysz, że jest ospały, nie ma nastroju na nic i ma suche błony śluzowe, możesz mieć gorączkowy obraz, więc powinieneś zmierzyć jego temperaturę. Odwodnienie Można to rozpoznać po nienormalnej suchości błon śluzowych i ponieważ trudno jest powrócić do normalnej pozycji skóry. Nudności z wymiotami lub bez Natychmiast po jedzeniu lub wypiciu czegoś, Wykonuje ruchy zmuszając się do wymiotów, choć czasami mu się to nie udaje. Złe samopoczucie Zwierzę ona się pokaże, apatyczna, bez duchówNie będzie chciał niczego jeść ani pić, odrzuci kontakt, zwłaszcza jeśli jest w okolicy brzucha. Krew w kale lub wymiocinach Jednym z najbardziej niepokojących objawów jest obecność krwi w stolcu i wymioty, ponieważ możesz cierpieć na krwotoczne zapalenie żołądka i jelit i należy je pilnie leczyć. Krwotoczne zapalenie żołądka i jelit u psów Jest charakteryzuje się obecnością krwi w kale lub wymiocinach. Jest to bardzo, bardzo poważne, ponieważ może spowodować śmierć, jeśli nie zostanie wykryte i leczone na czas. Z tego powodu należy je pilnie zabrać do weterynarza w celu zbadania i poddania najwłaściwszemu leczeniu, aby jak najszybciej mogli prowadzić normalne życie. Jak długo to trwa? Zapalenie żołądka i jelit, które nie jest zbyt ciężkie (tj. której nie towarzyszy krew) zwykle trwają od 2 do 3 dni. Oczywiście musimy wiedzieć, że może być zarażony, dlatego musimy założyć gumowe rękawiczki (np. Kuchenne), kiedy idziemy usuwać ich stołki i czyścić ich rzeczy osobiste. Aby pomóc im stać się lepszymi, do czyszczenia podłóg zalecamy stosowanie środków enzymatycznychPonieważ wybielacz lub amoniak sprawiają, że chcą częściej oddawać mocz i mogą powodować zawroty głowy. Co to jest leczenie? Aby nasz futrzak mógł jak najszybciej dojść do siebie, musimy zabrać je do weterynarza, gdy tylko wykryjemy objawyponieważ mogą wymagać leczenia farmakologicznego, aby złagodzić uczucie bólu lub chęć wymiotów. Po Kiedy już będziemy w domu, profesjonalista prawdopodobnie zaleci usunięcie jedzenia na 24 godziny. W ten sposób Twój żołądek będzie mógł stopniowo odpoczywać i regenerować się. Oczywiście musimy się upewnić, że mają do dyspozycji czystą i świeżą wodę; I nie tylko to, ale musimy też zachęcić ich do picia. Od następnego dnia zapewnimy im miękką dietę składającą się z gotowanego ryżu i kurczaka (bez kości) dopóki nie zobaczymy, że są lepsze i że ponownie wypróżniają się normalnie. Domowe środki zaradcze, które im pomogą Oprócz tego, co zostało omówione do tej pory, możemy zaoferować Ci następujące informacje: Probiotyki na czczo W ten sposób Twoja flora jelitowa zostanie zbalansowana. Ale dlaczego probiotyki? Zawierają one szczepy bakterii, które działają na florę jelitową i pomagają ją zrównoważyć oraz przywrócić szybko i bezpiecznie. Idealnie powinieneś nabyć probiotyki, które są wskazane dla psa i zobaczysz, jak pomaga łagodzić objawy, podczas gdy flora jelitowa odzyskuje swoje naturalne mechanizmy obronne. Napar z rumianku Możemy podać małe ilości, aby złagodzić ból. Musisz to stopniowo dostarczać, aby mógł to zaakceptować i tolerują to działanie, które ma na celu zminimalizowanie stanu zapalnego ścian przewodu pokarmowego, które powoduje dyskomfort u psa. Czosnek Czosnek dostarczany w odpowiedniej ilości może pomóc w wyzdrowieniu z zapalenia żołądka i jelit, zawsze dobrze jest skonsultować się z weterynarzem, przed codziennym mieleniem ząbka czosnku i dodaniem go do karmy dla psa. To jest polecany ze względu na właściwości antybakteryjne czosnku, co będzie sprzyjało walce układu pokarmowego z infekcją. Dynia Zawiera dużo błonnika i jest idealna do ułatwienia tranzytu jelitowego, często wskazana w przypadku biegunki i może być podawana po zmieszaniu z ryżem i kilkoma gotowanymi kurczakami. Niemniej jednak, są przypadki, w których kły są bardzo wrażliwe, więc musisz poczekać, aż nie wystąpi biegunka lub wymioty, aby włączyć ją do swojej diety. Inne wskazówki, które mogą pomóc w leczeniu zapalenia żołądka i jelit, które możesz zastosować w domu, to: Po 36 godzinach bez poprawy objawów, pilnie zanieś to do weterynarza. Jeśli dodane zostaną objawy takie jak letarg, gorączka, słabe i nieregularne ruchy, wymaga szybkiej pomocy weterynaryjnej. Po poście przejście na tradycyjną dietę zwierzęcia Najpierw musisz przejść na miękką dietę wskazaną przez specjalistę. Nie stosuj wobec psa zabiegów wskazanych dla ludzi, reakcje, fizjologia i skutki nie są takie same. Stosować lek wskazany w leczeniu schorzeń jelita i pochodzenia homeopatycznego. Co można podać psu z zapaleniem żołądka? Nasi psi przyjaciele również mogą dostać zapalenia żołądka i dyskomfort może być dla niego dość nieprzyjemny. Niektóre z przyczyn tego zapalenia ściany żołądka to: niewłaściwa dieta, przyjmowanie leków, chemikaliów lub substancji toksycznych. Zabierając go do weterynarza, warto: Że nie jest wolny od woli jeśli ma nawyk jedzenia lub lizania rzeczy, które mogą pogorszyć jego objawy. Jeśli masz biegunkę lub wymioty, pościć co najmniej 12 godzin, aby żołądek wyzdrowiał. Podczas tego procesu zawsze powinieneś mieć dostęp do świeżej i czystej wody do picia, powinieneś nawet spróbować zmusić go do picia, ponieważ w przeciwnym razie może się odwodnić. Po poście rozpocznij dietę od ugotowanego ryżu z kurczakiem bez kości i odrobiną banana. Weterynarz może również polecić specjalną, niskotłuszczową krokietę, aby jedzenie nie bolało. Codziennie możesz podać małą łyżeczkę jogurtu naturalnego Przed posiłkiem. Dzienna porcja jedzenia musi być podzielona na kilka porcji, więc jesz więcej niż raz. Daj mu napar z rumianku do picia, ponieważ pomoże zmniejszyć stan zapalny żołądka. Czy zapalenie żołądka i jelit przenosi się na inne psy lub zwierzęta? W zależności od tego, co spowodowało zapalenie żołądka i jelit, może być przenoszone na inne psy lub zwierzęta, ale nie na ludzi. Na przykład, gdy jest to motywowane spożyciem gnijącej żywności lub śmieci, jest mało prawdopodobne, że zostanie przekazany z jednego psa na drugiego. W przypadku wywołania przez bakterie lub wirusy, a także grzyby lub bakterie, a nawet pasożyty, przenoszenie się choroby z jednego psa na drugiego jest całkowicie możliwe. Czy przykleja się od psów do ludzi? Zdecydowanie zapalenie żołądka i jelit niezależnie od tego, czy jest pochodzenia wirusowego, bakteryjnego, grzybiczego, nie jest zaraźliwe dla ludzi. Jest oczywiste, że jeśli u Twojego psa zostanie zdiagnozowane zapalenie żołądka i jelit, a nawet jeśli masz podejrzenia związane z objawami, powinieneś podjąć niezbędne środki ostrożności wykorzystanie stołków, ich przyborów jako koryta i karmnikaa także ich zabawki. Najlepiej używać rękawiczek, takich jak te, których używasz w kuchni, lub do sprzątania w domu, zwłaszcza po to, by manipulować swoimi rzeczami I tylko po to, aby bakterie lub cokolwiek, co spowodowało chorobę, nie zanieczyściło innych rzeczy. Środki te są również stosowane, gdy kilka psów lub zwierząt domowych znajduje się w tej samej przestrzeni, ponieważ, jak powiedzieliśmy, rozprzestrzenia się między zwierzętami, a zwłaszcza między psami. W tym sensie, Przy tych środkach i prewencyjnej izolacji chorego psa byłoby to więcej niż wystarczające. Co zrobić, jeśli Twój pies nie chce jeść z powodu zapalenia żołądka i jelit? Jeśli objawy dopiero się pojawią, możesz pozwolić mu pościć, zanim podasz mu mdłą dietę i spróbuj nakłonić go do picia wody w godzinach postu. Pożywienie należy podawać w małych ilościach, aby żołądek przyjął je bez problemów To, czego nie powinieneś robić, to pozwolić, aby minęły więcej niż dwa dni bez karmienia i przy utrzymujących się dolegliwościach, w takim przypadku najlepszym rozwiązaniem jest pilne zabranie go do weterynarza w celu diagnozy i leczenia. Śmierć z powodu krwotocznego zapalenia żołądka i jelit u psów Obecność krwi w kale i wymioty psa to zły objaw, jeśli stolec jest również śmierdzącyu psa może występować krwotoczne zapalenie żołądka i jelit, które nieleczone w ciągu maksymalnie 24 godzin może spowodować śmierć z powodu wstrząsu hipowolemicznego i zapaści. Z tego powodu konieczne jest, aby w przypadku wystąpienia tych specyficznych objawów zabrać go na konsultację, ponieważ jeśli jest leczony na czas, rokowanie jest całkiem dobre. Leczenie polega na szybkie nakładanie płynów izotonicznych Aby zneutralizować wstrząs hipowolemiczny, stosuje się go przez pierwsze 24 godziny w zależności od ciężkości sytuacji. Towarzyszy temu całkowity post z ciał stałych i płynów. Krwawe stolce spowodowane zapaleniem żołądka i jelit u psów Kiedy zobaczysz świeżą krew w odchodach psa, może być produktem, między innymi, krwotocznego zapalenia żołądka i jelit, Może to wystąpić w przypadku luźnych stolców, a także podczas biegunki. Przypominamy, że przed pojawieniem się jakichkolwiek objawów zapalenia żołądka i jelit, o których wspominaliśmy, najwłaściwszą rzeczą jest skonsultowanie się najpierw z weterynarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek środka w domu. Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij tutaj.

stan zapalny jelit u psa